امروزه
مقولهی کیفیت زندگی به شکل وسیعی با مفهوم رفاه، روابط اجتماعی، اعتماد و
مشارکت اجتماعی ارتباط پیدا کرده است که میتواند بسترساز تقویت سرمایهی اجتماعی شود.
برای بررسی این رابطه به تحلیل ثانویهی دادههای موجود دربارهی زندگی مطلوب در شهر تهران پرداخته شده که از سوی جهاد
دانشگاهی (مرکز افکارسنجی
دانشجویان ایران – ایسپا) و دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی
و درمان ایران با حجم نمونهی 20670 نفر در مناطق مختلف شهر تهران به روش پیمایش
انجام شده است. در تحقیق حاضر 59 درصد پاسخگویان دارای کیفیت زندگی متوسط بودند که
بیشترین امتیاز را دربارهی سرمایهی اجتماعی و ابعاد آن یعنی اعتماد اجتماعی،
مشارکت اجتماعی به خود اختصاص
دادهاند و میزان این سه متغیّر در انواع کیفیت زندگی متفاوت و معنادار است. نتیجهی
تحقیق پس از تجزیه و تحلیل یافتهها از راه محاسبهی ضرایب تحلیل مسیر حاکی از این
است که از مجموعهی عوامل مؤثر
بر سرمایهی اجتماعی، کیفیت زندگی متوسط با ضریب همبستگی 58/. بیشترین تأثیر را
داشته است. در نتیجه کیفیت زندگی متوسط موجب افزایش همبستگی و شعاع ارتباطی افراد میشود و بهدنبال خود برای
آنها اعتماد را بههمراه میآورد و سرانجام تمامی این عوامل موجب افزایش سرمایهی
اجتماعی میشوند.