پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط بر شجاعت اجتماعی انجام گرفته است. در این مطالعه از نظریه­ ی لاتانه و دارلی در کنار نظریه دورکیم به عنوان چهارچوب نظری استفاده شده است. در این تحقیق از روش پیمایش و ابراز پرسشنامه­ در میان یک نمونه ­ی 400 نفری از دانشجویان دانشگاه شیراز که با روش نمونه ­گیری طبقه­ ای انتخاب شدند، استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن بود که شجاعت اجتماعیِ 40/2 درصد از دانشجویان در سطح متوسط رو به پایین، 27 درصد متوسط رو به بالا، 17/8 پایین بوده و تنها 12/5 درصد از دانشجویان، شجاعت اجتماعی بالایی داشته ­اند. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون به روش گام به گام نشان داد؛ متغیرهای بیگانگی سیاسی، گروه­ های ارادی مذهبی- سیاسی، رسانه­ های جمعی داخلی و گروه ­های ارادی اجتماعی، 18 درصد از تغییرات شجاعت اجتماعی را تبیین می­کنند.