اعتماد همواره یکی از مهم­ترین موضوعات در تحقیقات سرمایه­ی اجتماعی محسوب می­شود و اهمیت آن به­طور گسترده­ای از سوی نظریه­پردازان سیاسی و اجتماعی مورد تأکید قرار گرفته است. در پژوهش حاضر سعی شده است که به بررسی تأثیر میزان مصرف رسانه­ای، بر میزان اعتماد اجتماعی پرداخته شود. این پژوهش با روش پیمایش انجام شده است. جامعه­ی آماری تحقیق، شامل تمامی دانشجویان شاغل به تحصیل در پردیس دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 91-92 بوده­اند که تعداد 400 نفر بر اساس نمونه­گیری طبقه­ای متناسب انتخاب و پرسش­نامه­های خود اجرا در میان آن­ها توزیع شد. یافته­ های پژوهش حاکی از آن است که گر­چه میان میزان تماشای تلویزیون داخلی با اعتماد اجتماعی رابطه­ی معنا­داری وجود ندارد؛ میزان تماشای تلویزیون ماهواره­ای، رابطه­ی معکوسی با اعتماد اجتماعی داشته است. هم­چنین، متغیّر­های میزان فعالیت در انجمن­های داوطلبانه، هنجار معامله­ ی متقابل، نگرش مثبت نسبت به اجرای قانون و احساس عدالت با اعتماد اجتماعی، رابطه­ی مثبت داشته­اند. به­علاوه، نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می­دهد که متغیّر احساس عدالت قوی­ترین متغیّر پیش­بینی کننده­ی میزان اعتماد اجتماعی است و پس از آن، متغیّر هنجار معامله متقابل در رتبه­ی بعدی قرار گرفته است.