صداوسیما به عنوان بازیگر اصلی در فرایند رسانه‌ای‌سازی علم، عهده‌دار نهادینه‌سازی گفتمان علم از طریق پیوند میان علم و عموم است. در‌ این پژوهش با احصای شرایط علی، زمینه‌ای و راهبردها، الگوی ترویج علم در تلویزیون ارائه شد. روش تحقیق ‌این پژوهش نظریه­ی مبنایی است و داده‌ها از طریق مصاحبه­ی عمیق غیر‌ساختار‌یافته با 14 نفر از صاحب­نظران که در طراحی و راهبری برنامه‌های علمی نقش داشته‌اند، به دست آمد.
یافته‌‌های ‌این مقاله حاکی از آن است که الگوی ترویج علم در صداوسیما، ترویج علم محضِ ایدئولوژیک است. به علت محافظه‌کاری، دانای‌کل‌پنداری رسانه، ترجیح گفتمان آموزش به ترویج علم و سطح پایین ادراک عامّه از علم.، رسانه ناگزیر از اتّخاذ راهبردهای تریبون‌پنداری رسانه برای نهاد علم، پیچیده‌انگاری زبان علم، کلیشه‌سازی علمی و تولید ابزار نمادین قدرت می‌شود که به پیامدهایی مانند تحریف علم، خلط علم و شبه علم و عدم ورود علم به حوزه­ی عمومی منتهی می‌شود. درحالی­که چنانچه رسانه در تعریف خود از علم بازنگری نموده و رویکرد غیرسیاست‌زده، انتقادی و مبتنی بر مشارکت همگان در بازتولید علم اتّخاذ کند، از طریق ساده‌سازی و جذاب‌سازی علم، پیوند عموم با علم محقق شده و مرجعیت علمی برای سازمان صداوسیما به همراه خواهد داشت.