افراد حین تجربه ­ی انتقال از یک محیط آشنا به محیط غریب، با چالش­ های متفاوتی در یک محیط میان فرهنگی مواجه می­شوند. الگوهای رفتاری ، نگرش­ها و ارزش­های فرهنگی که در محیط آشنای آن­ها قابل قبولند، ممکن است در محیط­های دیگر پذیرفته نباشند. به ­منظور کاهش بلاتکلیفی که به ­واسطه ­ی تفاوت­های فرهنگی ایجاد می­شود، افراد باید ازتنوّع فرهنگی آگاه باشند و توانایی ایجاد ارتباط با مردم از فرهنگ­های متفاوت رادرخودتقویت کنند. این نوع رفتارهاازهوش فرهنگی افراد نشأت می­گیرد و می­تواند شاخصی برای توانایی سازگاری مؤثر بایک  محیط فرهنگی جدیدباشد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش هوش فرهنگی در سازگاری میان فرهنگی و عملکرد شغلی افراد در سازمان­ها انجام شده است. بدین منظور پس از مرور مبانی نظری، مدل مفهومی تحقیق طراحی، اطلاعات از طریق پرسش­نامه جمع­آوری شده و با استفاده از نتایج تجزیه و تحلیل اطلاعات، سه عامل هوش فرهنگی، شوک فرهنگی و سازگاری میان فرهنگی به­ عنوان عوامل اثرگذار بر عملکرد افراد در سازمان­ها معرفی شده­اند. در نهایت با بررسی ابعاد هر یک از این مفاهیم، پیشنهادهای کاربردی برای بهبود عملکرد افراد در سازمان­ها ارائه شده است.