|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
1 نتیجه برای سرائی
دکتر محمدحسین سرائی، دکتر رضا احمدی،
دوره 12، شماره 1 - ( 4-1402 )
چکیده
چشم انداز، بهعنوان یک بازنمایی، یک روش خاص برای دیدن است. چشمانداز تنها ایدئولوژی نیست، بلکه ایدئولوژی بصری و یک رابطۀ قدرت است؛ اِعمال نظمی که در آن، یکی از روشهای غالب مشاهده، جایگزین همۀ راههای دیدن میشود. هدف این مقاله، بررسی چگونگی بهرهگیری از بیلبوردها و یادمانهای تصویری برای ارائۀ گفتمانها و تصویرسازی مورد نظر حاکمیت محلی در چشمانداز شهری دزفول است. برای دستیابی به این هدف ما تمامی بیلبوردها و یادمانهای تصویری شهر را مورد بررسی نشانه شناختی و بازنمایانه قرار دادیم؛ سپس موارد مورد مطالعه را از نظر الگوهای تصویرشناختی دستهبندی کردیم و مشخصات هرکدام از آنها را مورد بررسی قرار دادیم تا به تصویر روشنی از چشمانداز نشانه شناختی و طرحهای بازنمایانه شهر دزفول برسیم. نتایج این پژوهش نشان میدهد که با شروع جنگ و با توجه به صدمات وارده به شهر، حاکمیت محلی، ضرورت یک تصویرسازی جدیدِ مرتبط با نقش دزفول در جنگ را احساس میکند. پس از جنگ، تصویرسازی مرتبط با روحانیت، به شکلی جدید و کاملاً زمینه مند وارد چشمانداز شهری میشود. پس از چندین دهه تسلط این دو گفتمان، با به وجود آمدن ضرورتهای جدید، گفتمانهای نوظهور مانند مقاومت فرامرزی و تاریخی نیز وارد چشمانداز شهری دزفول شدند. در این زمینه می توان استدلال کرد که شهرهایی همانند دزفول، دست بهنوعی بازاریابی سیاسی-ایدئولوژیک میزنند تا نقش خود را در گفتمان حاکم و حوادث کلیدی آن، به شکلی مهمتر و کلیدیتر نشان دهند.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
