اوقات فراغت و نحوه‌ی گذران آن از مباحث تازه­ای است که پس از انقلاب صنعتی و رشد صنایع و فناوری، توجه محققین را برانگیخته است. در این تحقیق، رابطه میان متغیرهای زمینه‌ای، پایگاه اقتصادی-اجتماعی شهروندان کاشانی با میزان و نحوه‌ی گذران اوقات فراغتشان مورد سنجش قرار گرفته است. روش تحقیق، پیمایشیو از طریق ابزار پرسش‌نامه خودساخته می­باشد. شیوه‌ی نمونه­گیری، سهمیه­ای است؛ بر این اساس شهر کاشان به دو منطقه بافتِ قدیم و جدید تقسیم شده و پرسش‌نامه­ها به تعداد مساوی بین ساکنان هر منطقه (250 خانوار) توزیع شده است. برای آزمون متغیرهای تحقیق با استفاده از نرم‌افزار آماری Spss و به‌کارگیری از آزمون‌های آماره t، پیرسون، کای­اسکوار و تحلیل عاملی رابطه متغیرها مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان می­دهد بین پایگاه اقتصادی- اجتماعی پاسخ‌گویان و میزان گذران اوقات فراغت در بافتِ جدید رابطه وجود دارد و میان متغیرهای زمینه­ای، شامل جنسیت، سن و سطح تحصیلات با میزان گذران اوقات فراغت رابطه وجود دارد. هم‌چنین نتایج تحلیل عاملی نشان می‌دهد اولویت اوّل و دوم در گونه­های گذران اوقات فراغت ساکنانِ بافتِ قدیم به ترتیب، گونه‌ی «هنری» و «تفننی» و در بافتِ جدید شهر به ترتیب ،گونه‌ی «ورزشی» و «هنری» قرار دارد.

 پژوهش حاضر به بررسی پیامدهای تورهای طبیعت گردی برارتقائ شاخص های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مناطق روستایی شهرستان دماوند از دیدگاه جامعه محلی پرداخته است. توصیفی و استنباطی داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد و مدلسازی اثرات تورهای طبعیت گردی در نرم افزار AMOS صورت پذیرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و پاسخگویی به فرضیه ها، از آزمون های تی تک نمونه ای و فریدمن و به منظور مدلسازی اثرات، از مدل عاملی مرتبه دوم استفاده شده است. یافته ها مبین آن است برگزاری تورهای طبیعت گردی در ابعاد اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی منطقه اثرگذار بوده است. عامل اقتصادی با بار عاملی 95/0 بیشترین نقش را در تبیین پیامدهای تورهای طبیعت گردی برارتقائ شاخص های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی  به خود اختصاص داده است. ابعاد فرهنگی و زیست محیطی، دیگر ابعادی هستند که تحت تأثیر توسعه تورهای طبیعت گردی قرار دارند. این دو بعد با بارهای عاملی 90/0 و 76/0 در رتبه های دوم و سوم اثرات گسترش تورهای طبیعت گردی قرار گرفته اند.