هدف این پژوهش مقایسهٔ بازخورد معلم و بازخورد همتا است. شرکت‌کننده‌ها شامل ۱۸ یادگیرندهٔ ایرانی زبان خارجی  و یک معلم در آکادمی زبان سفیر می‌شود. یادگیرنده‌ها به ۹ گروه دونفره تقسیم و در چهار جلسهٔ انشانویسی شرکت کردند. نوشته‌های یادگیرنده‌ها در مورد یک موضوع و به سبکی واحد بودند و نسخهٔ اولیه این نوشته‌ها هم به وسیلهٔ همتاها و هم معلم بررسی شدند. نظریهٔ اجتماعی-فرهنگی به عنوان چارچوب این مطالعه به کار گرفته شد و تحلیل نظرها بر اساس دو مدل مختلف صورت گرفت. در ابتدا، نظرها به دو دستهٔ نظرهای کلی و نظرهای موقعیتی تقسیم شدند. هرکدام از نظرها در یکی از چهار دستهٔ اصلی شفاف‌سازی، مشکل، توضیح و پیشنهاد قرار گرفت. بر اساس یافته‌های مطالعه، هم معلم و هم همتاها در بازخوردهای‌شان توجه بیش‌تری را به مسایل موقعیتی نشان داده بودند. همچنین تحلیل نظرها مشخص کرد که بیش‌تر بازخوردها به وسیلهٔ معلم در دستهٔ توضیح قرار می‌گیرد در حالی که کم‌ترین میزان مربوط به دستهٔ مشکل است. این در حالی است که دستهٔ مشکل بیش‌ترین تعداد بازخوردهای همتاها را به خود اختصاص داده و دستهٔ توضیح شامل کم‌ترین تعداد بازخوردهای همتاها می‌شد. نتایج مطالعهٔ حاضر می‌تواند نتیجه‌گیری‌هایی را برای معلم‌ها و یادگیرنده‌های انگلیسی به همراه داشته باشد.