هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با امنیت اجتماعی می باشد. روش تحقیق توصیفی – تبینی، از نوع پیمایش و با استفاده از پرسشنامه همراه با مصاحبه صورت پذیرفته است. جامعه ی آماری تحقیق ساکنان بالای 18 سال شهر کرمان بوده که با بهره گیری از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 384 نفر انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss16  و برای بررسی فرضیات از آزمون پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد.

 یافته ها نشان داد که امنیت اجتماعی پاسخگویان در حد متوسط است. بین اعتماد اجتماعی، حمایت اجتماعی و شبکه اجتماعی با امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. این در حالی است که رابطه معناداری بین عضویت در نهادهای داوطلبانه و هنجارهای بده و بستان با امنیت اجتماعی مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در مجموع، متغیرهای مستقل توانسته اند 17 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. به علاوه، طبق نتایج تحلیل مسیر، از بین ابعاد سرمایه اجتماعی؛ بعد اعتماد تعمیم یافته و حمایت ابزاری بیشترین تاثیر را بر امنیت اجتماعی داشته اند.