نقش کلیدیِ کار در توسعه و بهبود اجتماع غیرقابل ‌انکار است و جامعه‌ای که خواهان پیشرفت است باید کار، فرهنگ کار و نیروی انسانی را به­طور ویژه مورد توجّه قرار دهد. وجود فرهنگ کار، مدیریّت رفتارهای کارکنان است که با هدایت صحیح می‌توان به بهره‌وری فردی و نهایتاً بهره‌وری سازمانی دست یافت. از این رو، در این پژوهش به بررسی عوامل مؤثّر بر فرهنگ ‌کار در بین کارکنان دانشگاه‌ پرداخته شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش پیمایشی است. جامعه­ی آماری تحقیق نیز شامل همه­ی کارمندان دانشگاه‌های شهرستان بروجرد (دانشگاه آیت‌ا... بروجردی، آزاد اسلامی، پیام نور و علمی­ کاربردی) است که از این میان، حجم نمونه با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای، 185 نفر تعیین گردیده است. داده‌های پژوهش هم با استفاده از پرسش‌نامه جمع‌آوری شده است. نتایج توصیفی بیانگر آن هستند که میانگین نمره­ی فرهنگ کار و ابعاد آن در سطح متوسّط به بالاست. نتایج تحلیلی پژوهش نیز نشان می‌دهد روابط اجتماعی، رضایت شغلی، ارزش‌های مذهبی، درک عدالت سازمانی، بوروکراسی، سن، سنوات کاری و تحصیلات، رابطه­ی مثبت و معناداری بافرهنگ کار دارند. 

یکی از مهمترین نقش­های دانشگاه­ها، توسعه فرهنگی کارآفرینی در بین دانشجویان می­باشد. بر همین اساس، هدف این پژوهش بررسی تأثیر عوامل درون­دانشگاهی در توسعه فرهنگ کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی دانشگاه­های همدان بود. این تحقیق توصیفی به شیوه پیمایشی و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری 640 نفر از دانشجویان کشاورزی دانشگاه­های بوعلی سینا، پیام نور و علمی- کاربردی همدان بودند که براساس فرمول کوکران 160 دانشجو برای نمونه انتخاب شدند. یافته­ها نشان داد که از بین هفت عامل درون­دانشگاهی، فقط شاخص­های متغیر ایجاد شرایط مناسب اثر معنی­داری نداشت. فرهنگ خلاقیت نیز بیشترین تأثیر را بر فرهنگ کارآفرینانه دارا بود. همچنین، مدل مفهومی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود. در پایان با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهادهای کاربردی ارائه گردید.