|
|
|
|
جستجو در مقالات منتشر شده |
|
|
2 نتیجه برای کنشگری
رضا محموداوغلی، دوره 4، شماره 4 - ( 2-1395 )
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرات شبکه های اجتماعی بر کنشگری سیاسی در بین دانشجویان اصفهانی بود. کنشگری، توانایی و برخورداری از اراده و قابلیت های کنش اجتماعی و به کارگیری ابزارها، نمادها، نشانه ها در چارچوب ارزش های اجتماعی، و سازوکارهای موجود در فناوری ها، برای انجام ارتباط متقابل است. کنشگری سیاسی در قالب گفتگو و رفتار جمعی در درون طیفی از علایق، نهادها و شبکه های اجتماعی؛ شکل گیری و گسترش مشارکت مدنی؛ و کنش های سیاسی افراد در وب 2 است. روش تحقیق مورد استفاده در این بررسی روش پیمایشی است. تکنیک جمع آوری اطلاعات، استفاده از پرسشنامه بوده است است که اعتبار آن، به روش صوری - محتوایی و پایایی آن به کمک آماره ی آلفای کرونباخ سنجیده شده است.. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان در مقطع کارشناسی بوده است که حجم نمونه 384 نفری به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات گردآوری شده به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین شبکه های اجتماعی و کنش سیاسی در نمونه مورد بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد.
ملیحه امانی، دکتر محمداسماعیل ریاحی، دکتر محمود شارع پور، دوره 10، شماره 4 - ( 2-1401 )
چکیده
در این مطالعه، سعی بر آن بوده تا با استفاده از روش کیفی و استراتژی پدیدارشناسانه و همچنین انجام مصاحبه های عمیق و نیمه ساخت یافته، به نوعی سنخ شناسی در ارتباط با کنشگری زنان در فضاهای شهر تهران دست یابیم. روش نمونه گیری، هدفمند با حداکثر پراکندگی بوده است. نمونۀ مورد مطالعه 30 نفر از زنان ساکن شهر تهران هستند که در سال 1400، با مراجعه به چندین نقطۀ پرتردد در مناطق شمال، جنوب، شرق و غرب و مرکز شهر تهران مورد مصاحبه قرار گرفته اند. بر اساس نتایج بدست آمده، کنشگری زنان در فضاهای شهر تهران را می توان به کنشگری اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و فراغتی و کنشگری نمایشی و نابهنجار دسته بندی نمود. نتایج نشان می دهد که زنان در برخی از عرصه ها در فضای شهر تهران، مانند عرصه های فراغتی و همچنین در ارتباط با نوع پوشش و رفتار با وجود فشارها و محدودیت ها، کنشگری خلاقانه و فعال دارند و در برخی از عرصه ها مانند عرصه های اقتصادی، کنشگری زنان، منفعل و بیشتر در جهت تبعیت از ساختار موجود است. حضور زنان در عرصه های گوناگون فضای شهری می تواند زمینۀ ایجاد تحولات زیادی باشد که این امر مستلزم ایجاد تغییرات ساختاری و فرهنگی و تغییر نگرش نسبت به جایگاه زنان و به رسمیت شناختن توانمندی های آنان و توجه به نیازها و خواسته های آنان در فضاهای شهری و ایجاد زمینه جهت اشتغال سالم و کنشگری فعال و خلاقانه زنان در فضاهای شهر تهران است.
|
|
|
|
|
|