|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
3 نتیجه برای کودکان
علی شکوری،
دوره 3، شماره 3 - ( 11-1393 )
چکیده
کودکان کار خیابانی یکی از پدیده‌های نوظهور و از دغدغه‌های جامعه‌ی امروزی است. به دلیل اهمیت کودکان به عنوان قشر آسیب‌پذیر جامعه و ناتوانی دولت‌ها در حل مشکلات فزاینده‌ی آن‌ها، در سال‌های اخیر بخش قابل توجهی از سازمان‌های مردم‌نهاد با هدف حمایت از آنان به‌وجود آمدند. این مقاله در چارچوب رویکرد توانمندسازی و با بهرهگیری از روش پژوهش میدانی به مطالعه‌ی نقش این سازمان‌ها در توانمندسازی کودکان کار خیابانی در منطقه‌ی 12 شهر تهران میپردازد. با توجه به محوریت فعالیتهای این سازمان‌ها و تأکید رویکرد توانمندسازی به ابعاد حمایت‌های آموزشی- تحصیلی، ارتقای مهارت‌های زندگی و ارتقای سلامت کودکان، این فعالیت‌ها ارزیابی شده و در مجموع به‌عنوان توان‌مندی تعریف شده است. یافته‌ها نشان داد که اکثر پاسخ گویان اقدامات این سازمان‌ها را مهم تلقی کردند. همین‌طور اکثر اظهار داشتند که این اقدامات در توان‌مندی کودکان مؤثر بوده است، که در غیاب آن‌ها وضعیت کودکان به‌مراتب بدتر می‌شده است. به‌علاوه تحلیل رگرسیون چند متغیّره نشان داد که متغیّرهای مستقل در کل رابطه‌ی معناداری با متغیّر توانمندسازی دارند. با توجه به تحلیل داده‌ها، مقاله نتیجه می‌گیرد که حضور مؤثر و کارآمد سازمان‌های مردم‌نهاد برای تغییر وضعیت کودکان در وضعیت دشوار بخشی از ضرورت‌هاست. با این حال، تأکید می‌کنند نحوه‌ی صحیح و مناسب خدماترسانی به گروههای هدف و داشتن نگاهی سیستمی و جامع به موضوع مهم است. به‌همین منظور پیشنهاد می‌کند در تدوین و اجرای سیاست‌ها و برنامه‌ها باید خانواده نه صرفاً کودک در وضعیت دشوار محور قرار گیرد.
جعفر صداقتی، عبداله قاسمی، معصومه شجاعی،
دوره 5، شماره 3 - ( 11-1395 )
چکیده
پژوهش نیمه تجربی حاضر با طرح پیشآزمون-پسآزمون گروههای تصافی و با هدف مقایسه تأثیر فعالیتهای رقابتی و غیررقابتی بر رشد اجتماعی دانشآموزان 7 تا 9 با 10 تا 12 ساله انجام شد. جامعهآماری این پژوهش 2200 دانشآموزان پسر مدارس ابتدایی خلیلآباد در سال تحصیلی 95-1394 بودند. ابتدا به صورت تصادفی 4 مدرسه ابتدایی انتخاب و دانشآموزان دو آموزشگاه در گروه فعالیتهای رقابتی و دانشآموزان دو آموزشگاه دیگر در گروه غیررقابتی قرار گرفتند. مقیاس رشد اجتماعی واینلند، به عنوان پیشآزمون در اختیار شرکتکنندگان قرار گرفت. طول دوره اجرای برنامه تمرینی 12 هفته و هر هفته دو جلسه بود. در انتهای مداخله از گروهها پسآزمون به عمل آمد. پس از القاء شرایط ورود دادههای بدست آمده از 200 شرکتکننده مورد تحلیل قرار گرفت. تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که اثر تعامل گروه رقابتی ـ غیررقابتی با گروه سنی بر نمرههای پس آزمون معنیدار است (005/0 P= و 89/7 f (1,199)=).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد فعالیتهای رقابتی و غیررقابتی تأثیرات متفاوتی بر رشد اجتماعی دانشآموزان 9-7 و 12-10 سال دارند. در نتیجه میتوان از آن به عنوان یک روش مداخلهای مثبت در جهت بهبود رشد اجتماعی دانشآموزان به خصوص در سنین بالاتر استفاده کرد.
عنایت سالاریان، سید رضا صالحی امیری، محمد سلطانی فر، عباسعلی قیومی، عطاء الله ابطحی،
دوره 8، شماره 3 - ( 11-1398 )
چکیده
پیشرفت های فناوری اطلاعات باعث جهتگیری به سمت استفاده بیشتر از آن توسط افراد شده است ازآنجاکه دانشآموزان بهترین فرصت را در مدارس برای یادگیری علم در کنار هم‌سالان خود دارند به همین دلیل ،آموزش سواد رسانهای توسط نظام آموزش‌وپرورش برای این گروه به‌ویژه دوره‌های ابتدایی تأثیر ویژه‌ای ازنظر اثربخشی و نهادینه شدن در جامعه ایفا می‌کند.
بدین ترتیب با توجه به اهمیت سواد رسانهای برای کودکان همچنین به علت وجود خلاء پژوهشی در این حوزه، موضوع " بررسی چگونگی آموزش سواد رسانهای برای دانش آموزان اول ابتدایی" در این پژوهش مورد کنکاش قرار گرفت.
روش تحقیق پژوهش کیفی و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا و ماتریسSWOT داده‌ها بررسی و یافته‌های پژوهش ، چگونگی آموزش سواد رسانهای به دانش آموزان ابتدایی را نشان داد که؛ استفاده از روش رویکرد تلفیقی در کتاب‌های درسی سال اول ابتدایی ( نه تعریف یک واحد درسی جداگانه برای سواد رسانهای)، همچنین سیستم آموزش‌وپرورش باید با استفاده از روش‌های نوین آموزشی، تکنولوژیهای آموزشی، استفاده شبکههای اجتماعی، تشکیل کارگاههای آموزشی، شرکت دادن دانشآموزان در بحث و تبادل‌نظر در زمینه نقد رسانه و دیگر عوامل شناسایی‌شده، ماهیت رسانه و لزوم یادگیری سواد رسانهای را با دانشآموزان القا کنند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
