چکیده :

هدف مقاله حاضر ، بررسی عوامل اجتماعی موثر بر گرایش شهروندان به خشونت خیابانی(مطالعه موردی : شهر ارومیه) می باشد. در پژوهش حاضر عمدتا از تئوری های از بی سازمانی اجتماعی شاو و مک کی، یادگیری اجتماعی باندورا، یوال دیویس،گسن،آنومی دورکیم،کنترل اجتماعی هیرشی استفاده شده است.

روش تحقیق در این مقاله پیمایش و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته،حجم نمونه 468 نفر از شهروندان ارومیه ، روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ،پایایی کل پرسشنامه بر اساس آلفای کرونباخ 85/0 و برای روایی از اعتبار سازه وآزمون فرضیات تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام استفاده شد.

تحلیل داده های این پیمایش نشان داد بین گرایش شهروندان به خشونت خیابانی با متغیرهای کم رنگ شدن اعتقادات مذهبی، افول اخلاق در فرهنگ عامه، عدم رعایت اصول اخلاقی در روابط سیاسی بین مسئولان، عدم رعایت هنجارهای ترافیکی ، عدم اجرای درست قوانین از سوی متولیان امر ، جلب کردن توجه دیگران، بزه دیده گی ، افت سرمایه اجتماعی، قوم گرایی  رابطه معناداری وجود دارد.نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که بزه دیده گی بیشترین تاثیر را در تبیین گرایش شهروندان به خشونت خیابانی دارد.