---

سرمایه­ی اجتماعی یکی از انواع سرمایه­ی فرد در کنار سرمایه­ی اقتصادی و سرمایه­ی فرهنگی محسوب می­شود که فرد از طریق آن به منابع و حمایت­های موجود در گروه­های مختلف و جامعه دسترسی می­یابد. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه­ی سطوح مختلف سرمایه­ی اجتماعی زنان و مردان در تهران است. فرض بر این است که زنان و مردان به دلیل تفاوت­های فرهنگی و اجتماعی و به دلیل نابرابری­های جنسیتی، دارای سرمایه­ی اجتماعی متفاوت هستند. این پژوهش به تحلیل ثانویه­ی داده­های جمع آوری شده در شهر تهران پرداخته که این داده­ها در مرداد و شهریور 1387 از سوی دانشگاه علوم پزشکی ایران، سازمان بهداشت جهانی، شهرداری تهران و جهاد دانشگاهی در سطح کلیه­محلات شهر تهران در قالب پروژه­ی «ابزار ارزیابی و پاسخ گویی عدالت در حوزه­ی سلامت شهری» جمع آوری شده است. تعداد نمونه­ی این پژوهش بالغ بر 20670 نفر از شهروندان بالای 18 سال ساکن شهر تهران است. نتایج پژوهش حاکی از این است که از لحاظ میانگین سرمایه­ی اجتماعی خانواده و خویشاوندان در میان زنان و مردان تفاوت معنی­داری وجود ندارد؛ در حالی که از نظر میانگین سرمایه­ی اجتماعی دوستان، محله و سرمایه­ی اجتماعی کل میان مردان و زنان تفاوت معنی­داری وجود داشت. بدین معنی که مردان از میانگین سرمایه­ی اجتماعی دوستان، محله و کل بیش­تری نسبت به زنان برخوردار بودند.

---

این مقاله با تأکید بر آرای گربنر، فستینگر و گیدنز، به‌دنبال بررسی رابطه‌ی میزان تماشا، نوع برنامه، نگرش به چهره و ظاهر زنان در ماهواره با مدیریت بدن و پیوند آن با رضایت از بدن، عزت نفس، نگرش خانواده و نگرش دوستان است. برای این منظور نمونه‌ی 410 نفری از زنان جوان 18 تا 29 سال شهر تهران با استفاده از شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه‌ای سه مرحله‌ای انتخاب شد. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش و ابزار اصلی گردآوری اطلاعات در آن، پرسش‌نامه است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها در این اثر، حاکی از وجود رابطه‌ای معنادار و مستقیم میان میزان تماشا، نوع برنامه‌ها و نگرش به چهره و ظاهر زنان در ماهواره و مدیریت بدن است. هم‌چنین یافته‌ها نشان می‌دهد که میان نگرش دوستان هم با رضایت و هم با مدیریت بدن رابطه دارد. عزت نفس نیز با رضایت از بدن رابطه دارد.

---

هدف اصلی تحقیق حاضر این است تا برخی از مهمترین زمینه های فرهنگی-جمعیت شناختی مرتبط با اعتماد اجتماعی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهد.  در این تحقیق، بمنظور شناخت بهتر و فهم دقیقتر موضوع اعتماد اجتماعی، آن را در سه عرصه و لایه عمده اعم از عرصه خانواده یا اعتماد به والدین و فرزندان، عرصه اجتماع  یا اعتماد به بستگان و دوستان، و عرصه مدیریت و سیاست یا اعتماد به مدیران و مسئولان موسوم به اعتماد نهادی مورد بررسی قرار داده ایم. در مجموع، یافته های این تحقیق نشان داده است که میزان اعتماد اجتماعی در عرصه خانواده حدود 95 درصد، در عرصه اجتماع در حدود دو سوم، و در عرصه سیاست  یا اعتماد نهادی نیز در حدود یک سوم می باشد. علاوه براین، یافته های این تحقیق نشان داده است که اگرچه متغیرهای جمعیت شناختی و اجتماعی فاقد تاثیرات تعیین کننده ای بر اعتماد اجتماعی در عرصه خانواده می باشند، اما دو عرصه دیگر اعتماد اجتماعی بویژه اعتماد نهادی بطور چشمگیری تحت تاثیر سه دسته تعیین کننده های اصلی مشتمل بر تعیین کننده های جمعیت شناختی مانند سن، محل سکونت، جنس و تحصیلات وهمچنین متغیرهای مرتبط با مؤلفه‌های دینداری و نگرش جنسیتی است.