---

هدف پژوهش حاضر مطالعه‌ی رابطه کاربری رسانه‌ها به‌ویژه اینترنت با رفتار سیاسی(سنّتی و غیرسنّتی) دانشجویان است. علاوه بر تأثیر رسانه‌ها که از طریق میزان دسترسی، منابع مورد استفاده برای جستجوی اخبار و... مورد سنجش قرار گرفت، تأثیر عوامل محیطی و شناختی و اثربخشی سیاسی نیز کنترل شد. جامعه‌ی آماری تحقیق را دانشجویان دانشگاه تهران در چهار گروه علوم انسانی، فنی مهندسی، علوم پایه و هنر تشکیل می‌دهند. 295 نفر به عنوان نمونه‌ی تحقیق انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه جمع آوری شد.

بر اساس یافته‌های پژوهش، میزان استفاده از اینترنت برای پیگیری اخبار سیاسی بسیار بیش از سایر رسانه‌هاست و حدود 90 درصد از پاسخ‌‌دهندگان با هدف جستجوی اخبار سیاسی اینترنت استفاده می‌کنند. دانشجویان در میان رفتارهای سیاسی غیرسنّتی(جدید) شرکت در تظاهرات و در میان رفتارهای سیاسی سنّتی شرکت در انتخابات را بیش از سایر انواع فعّالیّت‌ها انجام می‌دهند. نتایج الگوی معادلات ساختاری(لیزرل) نشان داد که تأثیر متغیّر مواجهه با اخبار رسانه بر رفتار سیاسی از طریق متغیّر بینابین اثربخشی سیاسی است. 

---

---

درمطالعه­ی حاضربه مقایسه­ی نظام ترجیحات میان نسلی در استان­های ایران پرداخته شده است. با استفاده از  داده­های پیمایش ارزش­های جهانی، ابتدا ترجیحات در ابعاد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی بطور کلی در میان نسل­ها مقایسه شد و سپس در استان­های توسعه یافته، درحال توسعه و توسعه نیافته، نظام ترجیحات نسل­ها مورد بررسی مقایسه­ای قرار گرفت. روش تحقیق روش پیمایش و تکنیک جمع آوری داده­ها تحلیل ثانویه­ی داده­های خام موج پنجم پیمایش ارزش­های جهانی (2005-2008) است. نتایج به­دست آمده نشان می­دهد به طور کلی بیش­ترین شکاف میان نسل­ها در ترجیحات اجتماعی مشاهده می­شود و کمترین شکاف میان نسل­ها در ترجیحات زیست محیطی دیده می­شود. هم­چنین بیش­ترین شکاف نسلی در بعد اجتماعی،اقتصادی و فرهنگی در استان­های توسعه یافته مشاهده می­گردد. ولی در بعد سیاسی بیش­ترین شکاف میان نسلی در استان­های نیمه توسعه یافته دیده می­شود. در ترجیحات زیست محیطی شکاف چندانی میان نسل­ها در استان­های توسعه یافته، نیمه توسعه یافته و محروم مشاهده نشده است.

---

موضوع مقاله‌‌ی حاضر بررسی رابطه میان استفاده از وسایل ارتباط جمعی داخلی و خارجی و مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی است. روش پژوهش در این تحقیق پیمایشی و برای جمع آوری داده‌های مورد نیاز از ابزار پرسش‌نامه استفاده شده است. جامعه‌ی آماری تحقیق شامل تمامی افراد 18 سال به بالای شهر همدان است که در زمان تحقیق (خردادماه، 1390) در این شهر سکونت داشته‌اند. حجم نمونه 400 نفر و شیوه‌ی نمونه‌گیری هم خوشه‌ای چند مرحله‌ای است. نتایج این پژوهش در خصوص میانگین مشارکت سیاسی غیر انتخاباتی نشان می‌دهد که این نوع از مشارکت با میانگین (60/0 از 4) در سطح پایینی قرار دارد. هم‌چنین بررسی میانگین‌ها در خصوص مشارکت سیاسی غیر انتخاباتی نشان می‌دهد که بیش‌ترین میانگین با (9/1 از 4) به گویه‌ی هواداری از یک شخص‌، و یا یک جریان سیاسی اختصاص دارد که اندکی پایین‌تر از سطح متوسط قرار داشته و از وضعیت نسبتاً مطلوبی برخورداراست. رگرسیون خطی چند متغیّره، متغیّرهای مستقل با متغیّر مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی در این پژوهش نشان می‌دهد که بیش‌ترین میزان تأثیر گذاری بر متغیّر وابسته‌ی مشارکت سیاسی غیرانتخاباتی از سوی متغیّر (استفاده از تحلیل رسانه‌های داخلی) است و این متغیّر توانسته 4/18 درصد از فضای مفهومی متغیّر وابسته را تبیین کند.

---

 هدف از نگارش این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سیاسی شهروندان در شهر اصفهان می­باشد. روش تحقیق پژوهش در جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده­ها، روش پیمایشی می­باشد. این مطالعه بر روی 359 نفر از شهروندان شهر اصفهان صورت گرفته است؛ برای جمع­آوری اطلاعات، از پرسشنامه استفاده شده است که اعتبار آن، به روش صوری، و پایایی آن، به کمک آماره­ آلفای کرونباخ سنجیده شده است و داده ها از طریق نرم افزار SPSS22 تحت محیط ویندوز تجزیه و تحلیل شدند. با تقسیم سرمایه اجتماعی به سه متغیر (سرمایه اجتماعی شناختی، سرمایه اجتماعی ارتباطی و سرمایه اجتماعی ساختاری)، به همراه در نظر گرفتن بعد مشارکتی فرهنگ سیاسی مشاهده می­شود که همبستگی­ معناداری میان سرمایه اجتماعی شناختاری با فرهنگ سیاسی مشارکتی پاسخگویان وجود دارد. در این راستا نتایج پژوهش نشان می­دهد که سرمایه اجتماعی شاختاری بر فرهنگ سیاسی مشارکتی تاثیرگذار است و باعث افزایش در میزان فرهنگ سیاسی مشارکتی آنان می­گردد. 

---

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرات شبکه های اجتماعی بر کنشگری سیاسی در بین دانشجویان اصفهانی بود.  کنشگری، توانایی و برخورداری از اراده و قابلیت های کنش اجتماعی و به کارگیری ابزارها، نمادها، نشانه ها در چارچوب ارزش های اجتماعی، و سازوکارهای موجود در فناوری ها، برای انجام ارتباط متقابل است. کنشگری سیاسی در قالب گفتگو و رفتار جمعی در درون طیفی از علایق، نهادها و شبکه های اجتماعی؛ شکل گیری و گسترش مشارکت مدنی؛ و کنش های سیاسی افراد در وب 2 است. روش تحقیق مورد استفاده در این بررسی روش پیمایشی است. تکنیک جمع آوری اطلاعات، استفاده از پرسشنامه بوده است است که اعتبار آن، به روش صوری - محتوایی و پایایی آن به کمک آماره ی آلفای کرونباخ سنجیده شده است.. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان در مقطع کارشناسی بوده است که حجم نمونه 384 نفری به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. اطلاعات گردآوری شده به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین شبکه های اجتماعی و کنش سیاسی در نمونه مورد بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد.

---

وسایل ارتباط جمعی به عنوان مهمترین مجرای ارتباط سیاسی، می توانند نقش تعیین­کننده و حساسی در میزان مشارکت سیاسی داشته باشند. بنابراین مطالعه علمی درباره نقش وسایل ارتباط جمعی در تغییرات مشارکت سیاسی بسیار با اهمیت و ضروری می­باشد. با توجه به این مهم، هدف از این مطالعه، شناسایی رابطه بین میزان مصرف رسانه­ای با مشارکت سیاسی شهروندان است. روش تحقیق، از نوع پیمایشی بوده که طی آن 407 نفر از شهروندان بالای 19 سال شهر گرگان، در نیمه اول سال 1395 با استفاده از روش نمونه­گیری تصافی طبقه­ای متناسب انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه­ی محقق ساخته بوده که اعتبار ابزار با استفاده از اعتبار صوری و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تأئید قرار گرفت. فرضیه اصلی پژوهش دال بر این است که با افزایش مصرف رسانه­ای، میزان مشارکت سیاسی نیز افزایش می­یابد. نتایج نشان داد که بین میزان استفاده از تلویزیون ایران، مطبوعات و کتابهای غیردرسی با میزان مشارکت سیاسی همبستگی معنی­داری وجود دارد. همچنین مشخص شد که بین جنسیت با مشارکت سیاسی تفاوت معنی داری وجود دارد به طوری که مشارکت سیاسی مردان بالاتر از زنان می باشد.

---

این تحقیق به بررسی ارتباط بین شبکه اجتماعی با دو نوع مشارکت سیاسی منفعلانه و فعالانه بر اساس مدل­ میانجی­ای می پردازد که در آن بحث سیاسی، اثربخشی سیاسی و فرهنگ سیاسی به عنوان متغیرهای میانجی درنظر گرفته شده­اند. جامعه مورد بررسی کلیه دانشجویان دانشگاه اصفهان می باشدکه از طریق روش نمونه گیری سهمیه­ای به تعداد 390 نفر انتخاب شدند. با تقسیم مشارکت سیاسی به دو نوع منفعلانه و فعالانه نتایج نشان داد در حالیکه مدت زمان عضویت در شبکه­های اجتماعی تاثیر منفی­ای بر روی بحث سیاسی و اثربخشی سیاسی می­گذارند، اما عمیق شدن فعالیت در شبکه­های اجتماعی و واقعی تلقی کردن محتوای شبکه­های اجتماعی با ایجاد تاثیرات مثبت بر روی افزایش بحث سیاسی، اثربخشی سیاسی و فرهنگ سیاسی باعث بهبود وضعیت مشارکت سیاسی فعالانه در جامعه می­شود. اما یافته­ها نشان می­دهد که مدل نظری پژوهش در مورد مشارکت منفعلانه(رای دادن در انتخابات) تایید نمی­شود.

---

مشارکت سیاسی از مؤلفه ­های اصلی توسعه سیاسی به­ شمار می­آید و با توجه به این­که دانشجویان از حاملان و کارگزاران توسعه سیاسی محسوب می­شوند، شناخت علایق و جهت­گیری­های سیاسی آنان از اهمیت فزاینده­ای برخوردار است. در همین راستا، پژوهش حاضر به بررسی چگونگی و چرایی مشارکت سیاسی دانشجویان در میان نمونه­ای از دانشجویان دانشگاه کردستان پرداخته است. تحقیق به روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه در مورد370 نفر از دانشجویان دانشگاه کردستان انجام گرفته است.
جهت دسترسی به نمونه­ها، ابتدا نسبت هر دانشکده براساس جمعیت کل آن دانشکده از طریق نمونه­گیری طبقه­ای محاسبه و سپس از طریق نمونه­گیری تصادفی ساده، نمونه مورد نظر انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان داد که مشارکت سیاسی در نزد دانشجویان مورد بررسی از شدت قابل توجهی برخوردار نیست و پایین می­باشد و عمدتاً به سطوح پایین مشارکت سیاسی معطوف بوده و درصد کمی در تشکل­های سیاسی عضویت داشته و دارای ارتباط نهادی بوده­ اند. در بخش پایانی مقاله، با نظر به عوامل مرتبط با مشارکت سیاسی دانشجویان، راهکارهای عملیاتی در جهت ارتقای مشارکت سیاسی دانشجویان ارائه شده است.
 
 

---

زمینه و هدف: فلات زدگی، ایستایی و رکود شخصی است. یعنی فرد نه می آموزد و نه شایستگی های خود را گسترش می دهد. دو مفهومی که معمولاً در توصیف موفقیت یا عدم موفقیت اعضاء هیأت علمی در طی کردن مسیر و توسعه حرفه ای استفاده می شود. هدف این مطالعه مقایسه مدل عنکوبتی در سه دانشگاه و در بین دو رشته علوم پایه و علوم انسانی در پتانسیل فلات زدگی شغلی می باشد.
   روش کار: این مطالعه به صورت پیمایش در سال 1397 در تهران، اهواز و یاسوج با نمونه ای بالغ بر 518 نفر از  اعضاء هیأت علمی موفق (دارای رشد حرفه ای؛ از بدو استخدام با مرتبه استادیاری استخدام و قبل از 7 سال موفق به ارتقاء شدند) و ناموفق (بدون رشد حرفه ای؛ افرادی که با همین شرایط هنوز موفق به ارتقاء نشدند) انجام شد.
   یافته­ ها: برطبق نمودارهای عنکوبتی و آزمون فریدمن جامعه پذیری علمی، ناامنی فضای دانشگاه، فلات زدگی محتوایی- ساختاری و  تاب آوری علمی و امکانات زیرساختاری در سه دانشگاه و در بین دو رشته علوم پایه و علوم انسانی  از عوامل تأثیرگذار در  فلات زدگی شغلی می باشد.
 
 

---

 

---

---