هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و ابعاد آن با امنیت اجتماعی می باشد. روش تحقیق توصیفی – تبینی، از نوع پیمایش و با استفاده از پرسشنامه همراه با مصاحبه صورت پذیرفته است. جامعه ی آماری تحقیق ساکنان بالای 18 سال شهر کرمان بوده که با بهره گیری از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 384 نفر انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss16  و برای بررسی فرضیات از آزمون پیرسون، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد.

 یافته ها نشان داد که امنیت اجتماعی پاسخگویان در حد متوسط است. بین اعتماد اجتماعی، حمایت اجتماعی و شبکه اجتماعی با امنیت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. این در حالی است که رابطه معناداری بین عضویت در نهادهای داوطلبانه و هنجارهای بده و بستان با امنیت اجتماعی مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که در مجموع، متغیرهای مستقل توانسته اند 17 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. به علاوه، طبق نتایج تحلیل مسیر، از بین ابعاد سرمایه اجتماعی؛ بعد اعتماد تعمیم یافته و حمایت ابزاری بیشترین تاثیر را بر امنیت اجتماعی داشته اند.

گسترش شبکه های مجازی و اینترنت شیوه های جامعه پذیری سنتی را با تغییرات اساسی مواجه کرده است. هدف مطالعه حاضر بررسی جامعه پذیری مجازی نوجوانان دانش آموز مقطع متوسطه دوم شهر ساری بوده است. جامعه آماری این مطالعه را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه  دوم شهر ساری بوده و حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران 380 نفر برآورد شده است. روش پژوهش پیمایش بوده و داده ها از طریق پرسشنامه گردآوری شده اند. مطابق یافته های توصیفی میزان جامعه پذیری 64 درصد دانش آموزان متوسط، 14 درصد زیاد و 22 درصد از آنها نیز جامعه پذیری مجازی کمی داشته اند. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون چند گانه نشان داد متغیرهای نیازهای انسجام شخصی (82/0 =β)، نیازهای گریز از واقعیت (4/0 =β)، نیازهای انسجام اجتماعی (35/0 =β)  بیشترین تاثیر را بر جامعه پذیری مجازی داشته است. علاوه بر این متغیرهای مستقل پژوهش به میزان 43/0 از واریانس متغیر وابسته جامعه پذیری مجازی را تبیین می کنند. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری در جامعه پذیری مجازی نوجوانان بر حسب جنسیت وجود ندارد.