مقاله به بررسی رابطه میان ابعاد کیفیت زندگی دانشجویان با کارآمدی نظام سیاسی و تحلیل عوامل مؤثر بر آن می­پردازد. جامعه­ی آماری تحقیق کلیه­ی دانشجویان سه دانشگاه دولتی استان مازندران است که تعداد 445  نفر از آنان به روش نمونه­گیری طبقه­بندی انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته­ها نشان می­دهد، که گستردگی دو مفهوم کیفیت زندگی و کارآمدی نظام سیاسی مانع از تأیید یا رد یک فرض یا بحث قابل اجماع و واحد می­شود، به همین دلیل نمی‌توان از رابطه ساده و یک سویه میان کیفیت زندگی و کارآمدی نظام سیاسی سخن گفت، بلکه برای‌ رسیدن به یک رابطه­ی واقعی و دقیق باید کلیه شاخص­ها و ابعاد حداکثری موضوعات را مبنا قرار داد. ضریب همبستگی‌ کیفیت زندگی با نگرش کارآمد به نظام سیاسی مثبت است؛ این نتیجه فرضیه­ی تحقیق را تأیید می‌کند. اما در بررسی رابطه­ی ابعاد جزیی دو متغیّر چنین رابطه­ای دیده نمی­شود. به طور خاص رابطه­ی کیفیت مادی و فیزیکی زندگی در دو وضعیت خیلی عالی و خیلی ضعیف آن، با نگرش کارآمد دانشجویان به نظام سیاسی رابطه­ی منفی را نشان می­دهد.