سنجش نیازهای فرهنگی به­عنوان گامی اساسی در جهت برنامه­ریزی توسعه­ی فرهنگی، تحقق عدالت و بهبود روابط اجتماعی به­شمار می­آید.دراین زمینه،روش مطالعه­ی حاضر، پیمایشی است و برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه استفاده شده است.جامعه­ی آماری آن،کلیه­ی شهروندان بالای 15 سال شهرستان کاشان است که میزان حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد 720 نفر تعیین شده است.

نیازهای مورد بررسی به چهار دسته نیازهای فرهنگی- اجتماعی، علمی- آموزشی، دینی و تفریحی- هنری تقسیم شده­است.به­طوری­که نیازهای فرهنگی–اجتماعی با میانگین 11/37 دارای بیش­ترین مقدار ونیازهای دینی– مذهبی با میانگین 01/15 دارای کم­ترین مقدار است وسایر نیازها درمیان آن­ها قراردارند. میانگین نیازهای فرهنگی–اجتماعی، علمی- آموزشی ودینی زنان بیش­تر از مردان است. اما در بخش نیازهای هنری– تفریحی تفاوتی مشاهده نمی­شود. میانگین نیازهای فرهنگی– اجتماعی و هنری– تفریحی افراد ساکن در روستا بیش­تر از ساکنان شهر است و درسایر نیازها تفاوتی مشاهده نمی شود.اگرچه میان تحصیلات ونیازهای دینی و هنری- تفریحی رابطه مشاهده نمی شود اماتحصیلات بانیازهای فرهنگی- اجتماعی وهم­چنین نیازهای علمی– آموزشی دارای رابطه­ای معکوس است.ودرنهایت با افزایش سن فقط نیازهای           هنری– تفریحی افزایش می­یابد ومیان سن وسایر نیازها رابطه وجود ندارد. هم­چنین دراولویت بندی الگوهای مورد بررسی، ازنظرپاسخ­گویان خانواده دارای اولویت اول، دوستان، معلمین،استادان، روحانیون وشخصیت­های اسلامی در اولویت دوم وسایر شخصیت­ها(هنری،ورزشی،سیاسی،هنرپیشه­ها وورزشکاران خارجی،همکلاسی­ها و... )در اولویت سوم قراردارند.