در این مقاله نوع جدیدی از زندگی یعنی هم خانه شدن دختر و پسر بدون ازدواج که در دهه­های اخیر در کشور ما به دلایل مختلف گسترش یافته است را مورد بررسی قرار داده­ایم. همچنین با 20 نفر از پسران و دخترانی که روابط هم خانگی را  در شهر تهران تجربه کرده­اند مصاحبه شده­است و روش تحقیق مورد استفاده نظریه­ی زمینه­ای است.
با استفاده از مفاهیم و مقولاتی که طی مراحل کدگذاری به دست آمده است، علل گرایش به زندگی مشترک بدون ازدواج،  تحلیل شده است و مدل پارادایمی از این مفاهیم و مقوله ها به دست آمده است. مدل پارادایمی به دست آمده تاثیر جهانی شدن به عنوان مقوله­ی اصلی را بر شکل گیری زندگی مشترک قبل از ازدواج(هم خانگی)نشان می­دهد. همچنین بر اساس مدل ارائه شده استنباط می شود که تغییر ارزش های دینی در بین جوانان، تغییرات ساختاری به وجود آمده در جامعه و تغییر سبک زندگی که تحت تاثیر جهانی شدن در بین افراد جامعه مخصوصا جوانان شکل گرفته است زمینه را برای شکل گیری و گسترش هم خانگی در بین نسل جوان فراهم کرده است.