|
|
|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
2 نتیجه برای عباسی شوازی
محمد تقی عباسی شوازی، فرشاد کرمی،
دوره 4، شماره 1 - ( 5-1394 )
چکیده
امامروزه مفهوم سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از مفاهیم با غنای نظری مناسب و ذخیره پژوهشی گسترده در جامعه‌شناسی تبدیل شده است که به دلیل ارتباط آن با شاخصهای متعدد توسعه در جامعه مورد توجه بسیاری از سیاستگذاران اجتماعی و سیاسی قرار گرفته است. تحقیق حاضر با درک این مسئله و با هدف مطالعه رابطه مشارکت در اجتماعات دینی و سرمایه اجتماعی در بین شهروندان شهر با استفاده از روش پیمایش و با ابزار پرسشنامه انجام شده است. جامعه آماری تحقیق تمامی افراد بین 15-59 ساله شهر شیراز بودهاند که نمونه‌ای 410 نفره با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای و بطور تصادفی انتخاب شده‌اند. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که بین شرکت در اجتماعات دینی و ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی از قبیل انسجام اجتماعی، اعتماد درون‌گروهی و اعتماد نهادی، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد که در این میان بیشترین همبستگی با اعتماد نهادی بوده است. این بدین معناست که با افزایش مشارکت افراد در اجتماعات دینی، سرمایه اجتماعی آنان نیز افزایش می‌یابد، البته در این تحقیق رابطه معناداری بین مشارکت در اجتماعات دینی با مشارکت اجتماعی مشاهده نشده است. لذا پیشنهاد می‌شود محققان در تحقیقات آتی، به تحلیل محتوای پیام‌هایی که در اجتماعات دینی ارائه می‌شود و می تواند ابعاد مختلف سرمایه اجتماعی را متاثر کند نیز توجه کنند.
محمد تقی عباسی شوازی، مریم هاشم پور صادقیان،
دوره 8، شماره 4 - ( 2-1399 )
چکیده
شبکه گفتگوی مرکزی، به عنوان یکی از مهمترین عناصر تشکیل دهندهی هر جامعه تغییرات زیادی را تجربه نموده است. پژوهش حاضر با هدف توصیف و تحلیل شبکه گفتگوی مرکزی دو نسل جوان و بزرگسال و کشف و شناخت تغییرات آن انجام شده است. این مطالعه با روش پیمایش انجام شده و نمونه مورد مطالعه 600 نفر از جوانان 15-29 ساله و بزرگسالان 65-40 ساله شهر شیراز بودهاند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شده اند. شبکه گفتگوی مرکزی با استفاده از پرسشنامه سنجش شبکه اجتماعی در بین دو نسل جوان و بزرگسال، تکمیل گردید. نتایج توصیفی مهم این مطالعه نشان میدهد که اندازه شبکه گفتگوی مرکزی، تراکم شبکه، فراوانی تعاملات و صمیمیت و نزدیکی شبکهی بزرگسالان بیشتر از جوانان است. در مقابل، ناهمگنی قومیتی و حمایت اجتماعی دریافت شده از شبکه نیز برای جوانان بیشتر است. نتایج استنباطی نشان میدهد که گرچه آزمون تفاوت کل بعد ساختی، تعاملی و کارکردی شبکه گفتگوی مرکزی جوانان و بزرگسالان معنادار نیست ولی تفاوت برخی از شاخصهای هر یک از آنها معنادار هستند. در مجموع به نظر می‌رسد که شبکه گفتگوی مرکزی مردم شهر شیراز در حال تغییر به سمت فردگرایی شبکه ای است.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
