این پژوهش به بررسی تأثیر اینترنت بر هویتِ چندفرهنگی در میان دانشجویان می­پردازد.هدف اصلیِ این پژوهش مطالعه‌ی نظری و تجربیِ ارتباط میان اینترنت و هویت چندفرهنگی است. به­منظور دست‌یابی به این هدف، نظریه‌ی ارتباطاتِ رسانه‌ای و هویت چندفرهنگی استوارت هال و نظریه‌ی اینترنت و جامعه‌ی شبکه‌ایِ مانوئل کاستلز، به­عنوان چهارچوب نظری پژوهش، مورد بررسی قرار گرفته‌اند.جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل دانشجویان شاغل به تحصیل در دانشگاه‌های دولتی و علوم پزشکیِ کاشان در سال تحصیلی 1392-1393است (برابر با 9540 نفر) که از این میان تعداد 380 نفر، با استفاده ازفرمول کوکران، به­عنوان حجم نمونه‌ی آماری انتخاب شده‌اند.نتایج آزمون فرضیات این پژوهش نشان می‌دهند که میان مدت و میزان استفاده از اینترنت، مهارت در بهره‌گیری از اینترنت، استفاده از سایت‌های علمیِ اینترنت،استفاده از سایت‌های هنریِ اینترنت، خرید اینترنتیِ کالاهای فرهنگی، بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعیِ مجازیباهویت چندفرهنگیارتباط معنادار و مستقیم وجود دارد. هم­چنین،نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی تأثیر مستقیمِ متغیرهای شبکه‌های اجتماعیِ مجازی، استفاده از سایت‌های هنریِ اینترنت و مدت و میزان استفاده از اینترنت بر هویت چندفرهنگی را نشان می‌دهد.

در این پژوهش، با بهره‌گیری از تحلیل شبکه‌ای موضوع توسعه و توسعه‌نیافتگی در ایران، با رویکردی تاریخی - تجربی، و با استفاده از روش تحلیل ثانویه‌ی یافته‌های تجربی مورد بررسی قرار گرفته است. مبنای بررسی و تحلیل این پژوهش چند پژوهش پیمایشی ملی، به ویژه پیمایش ملی رفتارهای فرهنگی ایرانیان و دو پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان، که در سال‌های 1378، 1379 و 1382 انجام شده‌اند، بوده است. یافته‌های پژوهش نشان دادند که بین متغیرهای سرمایه‌ی اجتماعی، توسعه‌ی اجتماعی و توسعه‌ی همه‌جانبه‌ی جامعه، رابطه وجود دارد. پیش‌فرض پژوهش این بوده است که ضعف سرمایه‌ی اجتماعی باعث عدم توسعه‌ی اجتماعی شده، و این پدیده نیز، به نوبه‌ی خود، می‌تواند نقش مهمی در عدم توسعه‌ی جامعه داشته باشد. این یافته‌ها نشان دادند که از نظر برخی عناصر مهم توسعه‌ی اجتماعی، همچون اعتماد به گروه‌های اجتماعی، مشارکت اجتماعی، پایبندی به ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی، احساس عدالت اجتماعی، تعلق به هویت و فرهنگ ملی و احساس وفاداری به جامعه در جامعه‌ی ایران وضعیت مطلوبی وجود ندارد. در نتیجه، فقدان توسعه‌ در این ابعادِ مهم از زندگیِ اجتماعی، که همان عدم توسعه‌ی اجتماعی است، می‌تواند توسعه‌نیافتگی در ابعاد دیگرِ جامعه را به دنبال داشته باشد.