توسعه فرهنگی هم معلول توسعه و هم زمینه ساز توسعه است، به گونه ای که سایر ابعاد توسعه نیز زمینه بروز و ظهور پیدا کرده و جامعه به سوی رشد و کمال رهنمون می گردد. در جامعه دینی و اسلامی که ماهیت ارزش های فرهنگی آن را آموزه های الهی تشکیل می دهد، دین و فرهنگ رابطه ای تنگاتنگ و در هم تنیده دارند و دین، قلب تپنده و نبض فرهنگ در جوامع دیندار و مسلمان است. به بیان دیگر اسلام به منزله دین جامع و واحد فرهنگ ویژه، مدعی پاسخ گویی به تمام نیازهای بشر و برخوردار از برنامه زندگی برای همه انسان هاست. لذا هدف این پژوهش مدعی است که با بهره گیری از فضای معنوی و بینشی متون دینی و اسلامی چون نهج البلاغه و با استفاده از شاخصهای راهبردی و مؤلفه های فرهنگی پیشنهادی از سوی دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی، به بررسی نظری اهداف و شاخص های توسعه و تعالی فرهنگی در پرتو سخنان امام علی(ع) بپردازد. در این زمینه با تکیه بر روش کتابخانه ای و اسنادی، و با الهام از خطبه ها، نامه ها، و کلمات قصار باقی مانده از امیرالمؤمنین علیه السلام؛ شاخص های اخلاق، عقلانیت، عدالت، هویت، سرمایه و نظم اجتماعی، وحدت و انسجام، استقلال فکری و ملی، کالاو خدمات فرهنگی، بهداشت جسمی و روانی، تعاملات بین المللی، کرامت و آزادی انسانی و خانواده تفسیر و تبیین، و بارز گردید، با جریان یافتن آموزه های دینی در فرهنگ مسلمانان، مطمئنا امت اسلامی عزت و شکوه واقعیش را احراز و به مراحل عالی تری از پیشرفت و ترقی در ابعاد مادی و معنوی دست خواهد یافت.

این مطالعه به دنبال بررسی تأثیر اعتماد بر مشارکت اجتماعی است. بدین منظور با بررسی نظریه های مختلف در حوزه مشارکت و اعتماد اجتماعی به بیان نظری مسئله تحقیق پرداخته شده است. فرضیه‌های تحقیق از دیدگاه‌های نظری مرتبط با اعتماد اجتماعی و مشارکت استخراج شده اند و با روش تحلیل ثانویه و با استفاده از مجموعه داده های پیمایش جهانی(WVS )موج پیمایش سال های 2005 تا 2008 مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که بین اعتماد اجتماعی، اعتماد نهادی و اعتماد تعمیم یافته با مشارکت اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد هر چند که میزان و تأثیرگذاری این رابطه ها در هر مورد متفاوت است. همچنین ضرایب رگرسیون چند متغیری نشان می‌دهد که از میان متغیرهای مورد بررسی اعتماد اجتماعی بهترین پیش‏بینی کننده‏ برای مشارکت اجتماعی ‌است. همچنین رابطه ی بین پایگاه اقتصادی-اجتماعی، سن و جنس با مشارکت اجتماعی تایید شد.

هدف تحقیق بررسی نقش سرمایه اجتماعی در تبیین مشارکت ورزشی زنان بود. این تحقیق با استفاده از روش پیمایش انجام گرفت و داده های مورد نظر از طریق پرسشنامه جمع آوری، استخراج و تحلیل شد. جامعه آماری تحقیق زنان 19 سال و بالاتر استان ایلام و حجم نمونه 500 نفر بودند. نمونه ها از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای شناسایی و داده ها از آن جمع آوری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون مدل تحقیق از رگرسیون تک متغیره و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Amos استفاده شده است. نتایج نشان داد که زنان استان ایلام به ترتیب در ورزش حرفه ای (15 درصد)، ورزش منظم (8/18درصد)، ورزش سلامت محور (17 درصد)، ورزش تفریحی (2/15 درصد) و فعالیت بدنی کم و نامنظم (8 درصد) مشارکت دارند. همچنین 26 درصد زنان هیچ فعالیت ورزشی ندارند. علاوه بر این نتایج تحلیلی تحقیق حاکی از این است که مشارکت اجتماعی (عضویت سازمانی و شبکه روابط) و اعتماد اجتماعی (بین شخصی، تعمیم یافته و مدنی و نهادی) توانسته اند به ترتیب 268/0 و 366/0 و در مجموع به طور معناداری تا 59/0 از واریانس مشارکت ورزشی زنان را پیش بینی نمایند.

این پژوهش به بررسی پیامدهای تغییرات در سازوکارهای جامعه و به‌ویژه نهادهای اجتماعی می‌پردازد که تحت تأثیر روندهای تغییرات اجتماعی در ایران همچون مدرن شدن، صنعتی شدن، شهرنشینی، بوروکراتیک شدن و ... رخ داده‌اند و یکی از این پیامدها آنومی نهادی است که مورد بررسی این مقاله است. در این پژوهش، آنومی نهادی در ایران با رویکردی تاریخی و با استفاده ازروش تحلیل ثانویه داده‌ها، اسناد تاریخی عمدتاً ثانویه و تحقیقات انجام شده در مورد برنامه‌های توسعه و آسیب‌های اجتماعی در ایران و نیز برخی پیمایشهای ملی مورد تحلیل قرار گرفته و با مفاهیم نظریه آنومی نهادی انطباق داده شده و همسانیهای آن نشان داده شده‌است. نتایج نشان دهنده رشد فردگرایی، مادیگرایی، فرسایش سرمایه اجتماعی، سلطه نهاد سیاست و اقتصاد بر تعادل نهادی قدرت و در نتیحه ناموزونی نهادی در ایران است.