امروزه نگاه‌ به سرمایه از سرمایه­ ی فیزیکی به سرمایه‌های فرهنگی تغییر یافته است. اصطلاح سرمایه­ ی فرهنگی بازنمای جمع نیروهای غیراقتصادی مثل زمینه­ی خانوادگی، طبقه­ی اجتماعی، سرمایه گذاری­های گوناگون و تعهدات نسبت به تعلیم و تربیت، منابع مختلف و مانند آن­ها است که بر موفقیت تأثیر می‌گذارد. سرمایه­ ی فرهنگی به عنوان صلاحیت در فرهنگ پایگاه­ها، گرایش­ها و ایده‌ها تعریف می شود که اغلب یک مکانیزم مهم در بازتولید سلسله مراتب اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. مقاله حاضر نتیجه­ی تحقیق دانشگاهی است که با تمرکز بر سرمایه ­ی فرهنگی و با بررسی تأثیر سرمایه­ی فرهنگی بر تولیدات علمی دانشجویان انجام شده است. در کنار این هدف، اهداف فرعی دیگری شامل بررسی تأثیر ابعاد ضمنی، عینی و نهادی برتولیدات علمی در نظر گرفته شده است. تحقیق در پی پاسخ به این سؤال بود که سرمایه­ی فرهنگی چگونه می‌تواند بر تولیدات علمی دانشجویان تأثیرگذار باشد؟ فرضیه­ی هم محقق عبارت بود از: به نظر می‌رسد سرمایه­ ی فرهنگی از طریق ابعاد ضمنی، عینی و نهادی می‌تواند بر تولیدات علمی دانشجویان تأثیرگذار باشد. 

در این زمینه، یک نمونه­ی آماری 385 نفری از دانشجویان رشته­ی مدیریت در دانشگاه­های‌ تهران، علامه‌ طباطبایی، شهید بهشتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات و یادگار امام بر حسب نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد و با استفاده از روش پیمایش مشخص شد که سرمایه­ی فرهنگی از بعد ضمنی با ضریب هم­بستگی پیرسون معادل 566/0، از بعد عینی با ضریب 477/0و از بعد نهادی با ضریب 525/0بر تولیدات علمی دانشجویان تأثیرگذار است.