اوقات فراغت و نحوهی گذران آن از مباحث تازهای است که پس از انقلاب صنعتی و رشد صنایع و فناوری، توجه محققین را برانگیخته است. در این تحقیق، رابطه میان متغیرهای زمینهای، پایگاه اقتصادی-اجتماعی شهروندان کاشانی با میزان و نحوهی گذران اوقات فراغتشان مورد سنجش قرار گرفته است. روش تحقیق، پیمایشیو از طریق ابزار پرسشنامه خودساخته میباشد. شیوهی نمونهگیری، سهمیهای است؛ بر این اساس شهر کاشان به دو منطقه بافتِ قدیم و جدید تقسیم شده و پرسشنامهها به تعداد مساوی بین ساکنان هر منطقه (250 خانوار) توزیع شده است. برای آزمون متغیرهای تحقیق با استفاده از نرمافزار آماری Spss و بهکارگیری از آزمونهای آماره t، پیرسون، کایاسکوار و تحلیل عاملی رابطه متغیرها مورد سنجش قرار گرفته است. نتایج به دست آمده از تحقیق نشان میدهد بین پایگاه اقتصادی- اجتماعی پاسخگویان و میزان گذران اوقات فراغت در بافتِ جدید رابطه وجود دارد و میان متغیرهای زمینهای، شامل جنسیت، سن و سطح تحصیلات با میزان گذران اوقات فراغت رابطه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل عاملی نشان میدهد اولویت اوّل و دوم در گونههای گذران اوقات فراغت ساکنانِ بافتِ قدیم به ترتیب، گونهی «هنری» و «تفننی» و در بافتِ جدید شهر به ترتیب ،گونهی «ورزشی» و «هنری» قرار دارد.