---

مقاله­ی حاضر، با هدف ارزیابی جایگاه فضاهای فرهنگی در طرح­های توسعه شهری معاصر بر آن است در ابتدا به محاسبه­ی میزان کمبود هر یک از نیازهای فرهنگی با میزان سرانه­ی استاندارد بپردازد؛ سپس، با استفاده از تکنیک تاپسیس، براساس سرانه­های وضع موجود خدمات آموزشی، مذهبی، اجتماعی، گردشگری، تفریحی و ورزشی در طرح­های تفصیلی، حوزه­های شهری کلان­شهر اصفهان را از نظر میزان دسترسی به خدمات فرهنگی رتبه­بندی نماید. در مرحلۀ بعد، به منظور تحلیل و ارزیابی سرانه­های پیشنهادی در طرح جامع شهر، رابطه­ی جمعیّت شهر با سرانه و مساحت هر یک از کاربری­های فرهنگی و رابطه­ی مساحت و سرانه­ی هر یک از آن­ها با استفاده از نرم­افزار اس.پی.اس.اس را مورد تحلیل قرار دهد. در نهایت، در هر یک از روابط معنی­دار شناسایی شده، توابع 10 گانه­ی پیش­بینی آماری به دست آمده و با عبور از فیلترهای 5گانه­ی انتخاب توابع بهینه برازش منحنی، توابع مورد تأیید انتخاب ­گردد. نتایج حاصل از روابط رگرسیونی نشان می­دهد که در طرح جامع شهر اصفهان، روابط و شیوه­ی نظام­مندی برای سرانه­ی­ کاربری­های اجتماعی، فرهنگی و ورزشی وجود نداشته است. یافته­های این مقاله می­تواند برای تحلیل و ارزیابی سرانه­های پیشنهادی در طرح جامع و کاهش نابرابری در توزیع خدمات فرهنگی، مورد استفاده قرار گیرد.