تحقیق حاضر با هدف ارزیابی تاثیر طرح عمرانی توسعه اراضی کشاورزی بر خروج از انزوای اجتماعی انجام گرفت. مسئله محققین در این تحقیق، توجه عاملین طرح¬های عمرانی به بُعد اقتصاد جامعه محلی بطور خاص و اقتصاد ملی، خودکفایی اقتصادی در زمینه تولیدات محصولات کشاورزی و بهینه¬سازی مصارف آب کشاورزی بطور عام و به فراموشی سپردن ابعاد اجتماعی و تاثیرات فرهنگی این طرح¬ها بر جامعه محلی تحت تأثیر است. روش تحقیق براساس رویکرد کیفی، استراتژی استقرا و روش شناسی نظریه بنیادی صورت گرفته و با استفاده تکنیک¬های مصاحبه عمیق، مشاهده مشارکتی، مباحث گروهی و تجربه¬زیسته محقق در منطقه مورد مطالعه ، جمع¬آوری داده¬ها از میدان تحقیق با نمونه¬گیری هدفمند  تا مرحله اشباع نظری و بدون تعیین حجم نمونه قبلی انجام گردیده است. روش تحلیل تحلیل یافته¬ها نیز بصورت تماتیک و کدگذاری سه مرحله¬ای بوده است. یافته¬های این تحقیق حاکی از ایجاد یک¬سری شرایط و عوامل زمینه¬ای محرک در تقویت پیوند جامعه محلی با جوامع گسترده¬تر شهری و روستایی بوده و بر همین اساس جامعه محلی بر اساس شرایط و عوامل زمینه¬ای محرک از حالت انزوای اجتماعی خارج شده است. یافته¬های تحقیق حاضر با مفاهیم دیدگاه تلفیقی دوراهی داورز در ارتباط بوده و به نوعی تأکیدی تاییدی بر محتوای آن است. 

از نگاه توسعه انسانی، هر انسانی به مثابه ظرفیتی است که فعلیت آن جز از مسیر توانمندسازی فردی محقق نمی­شود. یکی از اصلی­ ترین روش­ های توانمندسازی فردی، محدودسازی فقر می­ باشد که متأثر از نهادهای مختلفی همچون رسانه­های جمعی است. از این میان، ویژگی­های خاص تلویزیون به اندازه­ای است که به عنوان عاملی در توسعه انسانی مطرح است. هدف اصلی این پژوهش، پاسخ به این سؤال اصلی است که چگونه می­توان از مجرای تلویزیون جهت نهادینه­سازی برنامه­های توسعه انسانی استفاده کرد؟ این پژوهش کیفی، با استفاده از روش گراندد تئوری انجام گرفته است. گردآوری داده­ ها از طریق بررسی اسنادی و مصاحبه عمیق نیمه­ ساختاریافته با سیزده نفر از صاحب­نظران حوزه ارتباطات­توسعه و رسانه، به­دست آمد. یافته­ها چهار کارکرد اصلی را در این زمینه برای تلویزیون نشان می­دهد. کارکرد اول، فراهم­سازی بستر است که زمینه آزادی فرصت برای توانمندسازی فردی را مهیا می­نماید. دومین کارکرد مربوط به فراهم­سازی شرایط علّی توانمندسازی فردی است. فراهم­سازی عوامل میانجی توسعه توانمندسازی فردی، سومین کارکردی است که شناسایی شد. کارکرد چهارم نیز، به­کارگیری استراتژی تغییر مبتنی بر پیش فرض انسان به عنوان فاعل مشخص گردید. بر اساس نتایج مشخص می­شود، این رسانه از طریق فرایند توانمندسازی فردی بر توسعه انسانی جامعه اثرگذار است.