|
1. [1] حاتمی‌نژاد, حسین و راستی, عمران. (1388). عدالت اجتماعی و عدالت فضایی (منطقه‌ای) (بررسی و مقایسه نظریات جان رالز و دیوید هاروی). اطلاعات سیاسی - اقتصادی، 5(24)، 82-95. 2. [2] سعیدی‌رضوانی, هادی و نوریان, فرشاد. (1393). «شهرسازی عدالت‌محور »؛ رهیافتی پیشرو در برنامهریزی شهری. مطالعات شهری، 3(3)، 47-58. 3. [3] سن, آمارتیا. (1392). اندیشه عدالت (وحید محمودی و هرمز همایون پور.). تهران: کتاب روشن و کندوکاو. 4. [4] طبیبیان, منوچهر، شکوهی, محمدصالح و ارباب, پارسا. (1389). ارزیابی عدالت اجتماعی در طرح منظر شهری محله خوب بخت، منطقه 15 شهرداری تهران. معماری و شهرسازی آرمان شهر، 3(5)، 111-122. 5. [5] فاینستاین, سوزان اس. (1392). برنامهریزی و شهر عدالت محور(هادی سعیدی رضوانی و محجوبه کشمیری.). در پیتر مارکوس، جیمز کنولی، جوهانز نووی، اینگرید اولیوو، سوز پاتر و جاستین استیل (Eds.)، در جست و جوی شهر عدالت محور. تهران: نشر شهر. 6. [6] فکوهی, ناصر. (1383). انسان شناسی شهری. تهران: نشر نی. 7. [7] فلاحیان, ناهید. (1378). عدالت اجتماعی و شهر. کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، 8(2)، 14-17. 12. [12] نورعلی وند, علی. (1394). جامعه شناسی شهری (جلد. دوم). تهران: جامعه شناسان. 13. [13] هاروی, دیوید. (1376). عدالت اجتماعی و شهر (فرخ حسامیان، محمدرضا حائری و بهروز منادی زاده.). تهران: شرکت پردازش و برنامهریزی شهری. 14. [14] Mitchell, D. (2003). The right to the city: Social justice and the fight for public space: Guilford Press. 15. [15] Keating, D. (2012). Book Review: The Just City. Urban Affairs Review, 48(1), 138-140. 16. [16] Sandoval, J. O. (2011). Seeking Spatial Justice. Contemporary Sociology: A Journal of Reviews, 40(4), 491-492. 18. [18] Harvey, D. (1992). Social Justice, Postmodernism and the City*. International journal of urban and regional research, 16(4), 588-601. 19. [19] Fainstein, S. S. (2015). Social justice and urban policy deliberation: balancing the discourses of democracy, diversity and equity. In F. Fischer, D. Torgerson, A. Durnová, & M. Orsini (Eds.), Handbook of Critical Policy Studies. Massachuset: Edward Elgar Publishing Limited. 20. [20] Fainstein, S. S. (2000). New directions in planning theory. Urban Affairs Review, 35(4), 451-478. 21. [21] Fainstein, S. S. (2010). The just city. New York Cornell University Press. 22. [22] Greater London Authority. (2015). The London Plan: The Spatial Development Strategy for London (Consolidated with Alterations since 2011). Retrieved from London: www.london.gov.uk 23. [23] Oxford City Council. (2011). Oxford Core Strategy 2026. Retrieved from Oxford: https://www.oxford.gov.uk/corestrategy 24. [24] Birmingham City Council. (2013). BIRMINGHAM DEVELOPMENT PLAN Planning for sustainable growth. Retrieved from Birmingham: www.birmingham.gov.uk/plan2031 25. [25] American Planning Association, Steiner, F. R., & Butler, K. (2012). Planning and Urban Design Standards. New Jersey: John Wiley & Sons. 27. [27] Los Angeles City Planning Department. (2015). THE CITYWIDE GENERAL PLAN FRAMEWORK AN ELEMENT OF THE CITY OF LOS ANGELES GENERAL PLAN. Retrieved from Los Angeles: http://cityplanning.lacity.org/ 28. [28] Atlanta Planning & Community Development Department. (2011). 2011 Comprehensive Development Plan (CDP). Retrieved from Atlanta: http://www.atlantaga.gov/index.aspx?page=376 29.
|
